De duizend tinten van muziek: "Het licht, de plaats: zo kies ik de noten."

LAVENO MOMBELLO (Varese)

Een ongeëvenaard talent en een unieke drang om te experimenteren maken Jacopo Taddei tot een van de meest interessante en geliefde Europese saxofonisten bij internationaal publiek en critici. Vanavond verwelkomt Laveno Mombello (Varese) de eclectische artiest en Samuele Telari op accordeon. Het programma bevat muziek van Kreisler, Williams, Vivaldi, Paganini, Corea en Iorio; het concert begint om 21.00 uur in de kloostergang van Palazzo Perabò, Lungolago Perabò 5. Jacopo Taddei, geboren in 1996 in Portoferraio (Elba) en opgeleid aan het Conservatorium van Milaan, woont nu in Düsseldorf en werkt samen met het Signum Saxophone Quartet. De empathische en openhartige saxofonist vertelt over zijn optredens.

Maestro, hoe kiest u het programma voor een zomeravond?

"Voor mij ontstaat een programma altijd vanuit een intuïtie, vanuit een artistieke behoefte die op een bepaald moment ontstaat. Het is een gebaar dat samenhang zoekt met de plaats en tijd: op een zomeravond bijvoorbeeld beïnvloeden de buitenomgeving en het veranderende licht onvermijdelijk de keuze en zelfs de sfeer van de muziek."

En een seizoen lang in een concertzaal?

De regel verandert niet, maar het luisterlandschap wel. In een concertzaal openen de akoestiek, de stilte, het ritueel van luisteren in een afgesloten ruimte verschillende mogelijkheden: er zijn repertoires die daar op natuurlijke wijze floreren. Maar zelfs dan blijft het uitgangspunt hetzelfde: een idee, een innerlijke behoefte die vervolgens vorm krijgt afhankelijk van de context. Een programma is uiteindelijk de poging om een intuïtie om te zetten in een gedeelde ervaring.

Wat denk je dat je van je collega's bij Signum Saxophone zult ontvangen?

"Met mijn collega's is het een constante uitwisseling: een diepgaand geven en nemen, gebaseerd op luisteren, vertrouwen en wederzijdse groei. Samenwerken betekent zekerheden in twijfel trekken, nieuwe perspectieven openen en elke dag leren. Nieuwsgierigheid is de drijvende kracht: het drijft ons tot zoeken, tot het onderzoeken van de waarheid door middel van kunst. Zelfs onze programma's, van de ode aan AC/DC tot de Haydn-arrangementen op ons nieuwste album, zijn geboren uit deze gedeelde drijfveer: de grenzen van het instrument verkennen, het opnieuw uitvinden en een persoonlijke en gedeelde visie bieden."

En hoe zit het met solo-activiteiten?

"Hetzelfde principe geldt: nieuwsgierigheid, uitwisseling, voortdurend onderzoek. Zelfs als solist ontstaat er werk

van vergelijking, en wat mij het meest verrijkt is de ontmoeting met artistiek authentieke mensen,

waarmee vaak diepe banden ontstaan, zelfs op menselijk niveau. Dit is uiteindelijk de ware

waarde van het maken van muziek, samen of alleen."

Op 14-jarige leeftijd verliet hij Elba om in Milaan te gaan studeren. Zoals hij zich herinnert,

moment?

"Ik heb het met enthousiasme ervaren: voor mij is verandering altijd een mogelijkheid geweest, een vorm van wedergeboorte. Ik heb prachtige herinneringen aan die jaren, met een vleugje nostalgie. En ik heb veel te danken aan

constante steun van mijn familie."

Wanneer ontdekte je de saxofoon?

"Ik was ongeveer 8 jaar oud en woonde nog op het eiland Elba. Ze namen me mee naar een repetitie van de lokale band, en de keuze was volkomen instinctief: ik wees naar het instrument dat me, misschien vanwege de vorm of het geluid, het meest trof. Het was de saxofoon."